کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) چیست؟ چرا آشنایی با FOMC برای همه ضروری است؟

فدرال رزرو که به اختصار «فد» هم نامیده می‌شود، بانک مرکزی ایالات متحده است و هدایت سیاست‌های پولی این کشور را بر عهده دارد. گزارش‌ها و بیانیه‌های اقتصادی این بانک، از مورد انتظارترین رویدادهای اقتصادی سال هستند؛ چرا که تأثیرات گسترده‌ای بر بازارهای مالی می‌گذارند. در ادامه با این مقاله از اودی فایننس همراه باشید.

کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) چیست؟

کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (Federal Open Market Committee – FOMC) یکی از بخش‌های کلیدی سیستم فدرال رزرو آمریکا (Federal Reserve System) است که نقش اصلی در تعیین سیاست‌های پولی این کشور دارد. این کمیته مسئول نظارت بر عملیات بازار آزاد (open market operations) و به طور کلی، تنظیم میزان نقدینگی و نرخ بهره در اقتصاد آمریکا است. وظایف و ساختار FOMC به شرح زیر است:

وظایف و مسئولیت‌ها:

1. تعیین نرخ بهره: یکی از مهم‌ترین وظایف FOMC تعیین نرخ بهره وجوه فدرال (federal funds rate) است، که تأثیر زیادی بر سایر نرخ‌های بهره در اقتصاد دارد.
2. عملیات بازار آزاد: خرید و فروش اوراق قرضه دولتی و سایر اوراق بهادار برای تنظیم میزان نقدینگی در سیستم بانکی.
3. هدایت سیاست پولی: تعیین سیاست‌های پولی که می‌تواند شامل تنظیمات نرخ بهره و دیگر ابزارهای مالی برای کنترل تورم و تثبیت اقتصادی باشد.
4. ارزیابی شرایط اقتصادی: بررسی و تحلیل داده‌های اقتصادی برای تصمیم‌گیری بهتر درباره سیاست‌های پولی.

عملکرد FOMC تاثیر زیادی بر اقتصاد آمریکا و حتی اقتصاد جهانی دارد، زیرا تصمیمات آن می‌تواند نرخ‌های بهره، نرخ تورم و رشد اقتصادی را تحت تأثیر قرار دهد.

دوره آموزش فارکس اودی فایننس به افراد امکان می‌دهد تا بهتر با مفاهیم کاربردی در فارکس و نحوه کارکرد آن آشنا شوند و با اطمینان و آمادگی بیشتر به معاملات در بازار فارکس بپردازند و این مزایا به آنها کمک می‌کند تا از سرمایه خود در برابر ریسک‌ها و خطرات بازار بهتر محافظت کنند.

کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا چگونه کار می‌کند؟

کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) با استفاده از چندین ابزار و فرآیندهای مشخص به منظور تعیین و اجرای سیاست‌های پولی فعالیت می‌کند. در زیر توضیحاتی درباره چگونگی کارکرد این کمیته ارائه شده است:

فرآیند تصمیم‌گیری:

1. جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها: FOMC با جمع‌آوری داده‌های اقتصادی و مالی از منابع مختلف، وضعیت اقتصادی کشور را بررسی می‌کند. این داده‌ها شامل اطلاعات مربوط به تولید ناخالص داخلی (GDP)، نرخ بیکاری، نرخ تورم، مصرف خانگی، سرمایه‌گذاری تجاری، و شرایط بازارهای مالی است.
2. جلسات منظم: FOMC هشت بار در سال جلسات منظم برگزار می‌کند. در این جلسات، اعضا گزارشات اقتصادی و مالی را بررسی کرده و در مورد وضعیت اقتصادی و چشم‌انداز آینده بحث می‌کنند.
3. ارزیابی سیاست‌ها: پس از بررسی داده‌ها و بحث‌های جامع، اعضای کمیته به ارزیابی سیاست‌های پولی جاری می‌پردازند و در مورد نیاز به تغییرات در این سیاست‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند. این شامل تصمیم‌گیری درباره نرخ بهره و عملیات بازار آزاد می‌شود.
4. رای‌گیری: تصمیمات نهایی از طریق رای‌گیری گرفته می‌شود. هر عضو کمیته یک رأی دارد و تصمیمات با اکثریت آراء اتخاذ می‌شوند.

ابزارهای سیاست پولی:

1. نرخ بهره وجوه فدرال (Federal Funds Rate): این نرخ بهره‌ای است که بانک‌ها برای وام‌های کوتاه‌مدت بین یکدیگر دریافت می‌کنند. FOMC با تنظیم این نرخ می‌تواند بر میزان نقدینگی در سیستم بانکی و در نهایت بر نرخ‌های بهره در سراسر اقتصاد تأثیر بگذارد.
2. عملیات بازار آزاد (Open Market Operations): شامل خرید و فروش اوراق قرضه دولتی توسط فدرال رزرو برای تنظیم میزان پول در گردش است. خرید اوراق قرضه موجب افزایش نقدینگی و کاهش نرخ‌های بهره می‌شود، در حالی که فروش اوراق قرضه باعث کاهش نقدینگی و افزایش نرخ‌های بهره می‌شود.
3. تسهیلات قرض‌دهی: FOMC می‌تواند از ابزارهای دیگری مانند تسهیلات قرض‌دهی (lending facilities) برای حمایت از نقدینگی و ثبات مالی استفاده کند. این تسهیلات به بانک‌ها امکان می‌دهد تا در مواقع ضروری وام‌های کوتاه‌مدت از فدرال رزرو دریافت کنند.

اطلاع‌رسانی و شفافیت:

• بیانیه‌ها و گزارشات: پس از هر جلسه، FOMC بیانیه‌ای منتشر می‌کند که در آن تصمیمات گرفته شده و دلایل این تصمیمات توضیح داده می‌شود. این بیانیه‌ها به همراه گزارش‌های جامع‌تری که چند هفته بعد منتشر می‌شوند، به بازارها و عموم اطلاع‌رسانی می‌شوند.
• کنفرانس‌های مطبوعاتی: رئیس فدرال رزرو به طور منظم پس از برخی از جلسات FOMC کنفرانس‌های مطبوعاتی برگزار می‌کند تا جزئیات بیشتری درباره تصمیمات کمیته و چشم‌انداز اقتصادی ارائه دهد.

اهداف:

هدف اصلی FOMC از این فرآیندها و ابزارها، حفظ ثبات قیمت‌ها و حداکثر اشتغال است. این کمیته سعی می‌کند با تنظیم سیاست‌های پولی، اقتصاد را در مسیر رشد پایدار و کنترل تورم نگه دارد.

ابزارهای مورد استفاده FOMC در کنترل اقتصاد

کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) از چندین ابزار برای کنترل اقتصاد و تحقق اهداف خود استفاده می‌کند. این ابزارها شامل تنظیم نرخ بهره، عملیات بازار آزاد، و سایر ابزارهای پولی هستند. در زیر توضیحات بیشتری در مورد این ابزارها ارائه شده است:

۱. نرخ بهره وجوه فدرال (Federal Funds Rate)

• توضیح: نرخ بهره‌ای که بانک‌ها برای وام‌های یک‌شبه بین یکدیگر می‌پردازند.
• نحوه تأثیر: FOMC با تنظیم این نرخ، هزینه وام‌گیری برای بانک‌ها را تغییر می‌دهد، که در نهایت بر نرخ‌های بهره‌ای که مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها می‌پردازند تأثیر می‌گذارد. کاهش نرخ بهره وجوه فدرال می‌تواند به افزایش وام‌گیری و هزینه‌کرد کمک کند، در حالی که افزایش آن معمولاً منجر به کاهش فعالیت‌های اقتصادی می‌شود.

۲. عملیات بازار آزاد (Open Market Operations)

• توضیح: خرید و فروش اوراق قرضه دولتی توسط فدرال رزرو.
• نحوه تأثیر: خرید اوراق قرضه موجب افزایش نقدینگی و کاهش نرخ‌های بهره می‌شود، در حالی که فروش اوراق قرضه باعث کاهش نقدینگی و افزایش نرخ‌های بهره می‌شود. این عملیات به فدرال رزرو امکان می‌دهد تا میزان پول در گردش را تنظیم کند.

۳. نرخ تخفیف (Discount Rate)

• توضیح: نرخ بهره‌ای که فدرال رزرو از بانک‌ها برای وام‌های کوتاه‌مدت دریافت می‌کند.
• نحوه تأثیر: تنظیم نرخ تخفیف می‌تواند مستقیماً بر هزینه‌های وام‌گیری بانک‌ها تأثیر بگذارد و به تبع آن، نرخ‌های بهره‌ای که بانک‌ها به مشتریان خود ارائه می‌دهند را تغییر دهد.

۴. نسبت ذخایر الزامی (Reserve Requirements)

• توضیح: نسبت سپرده‌هایی که بانک‌ها باید به صورت نقدی یا در حساب‌های نزد فدرال رزرو نگه دارند.
• نحوه تأثیر: با تغییر نسبت ذخایر الزامی، فدرال رزرو می‌تواند میزان وام‌دهی بانک‌ها را تنظیم کند. کاهش نسبت ذخایر الزامی به بانک‌ها امکان می‌دهد تا بیشتر وام دهند، در حالی که افزایش آن نقدینگی موجود برای وام‌دهی را کاهش می‌دهد.

۵. راهنمایی‌های پیش‌نگرانه (Forward Guidance)

• توضیح: اعلام سیاست‌های آینده فدرال رزرو برای نرخ‌های بهره و سایر ابزارهای پولی.
• نحوه تأثیر: با اعلام سیاست‌های آینده، فدرال رزرو می‌تواند انتظارات بازار و عموم را شکل دهد و رفتار اقتصادی را تحت تأثیر قرار دهد. این ابزار می‌تواند به کاهش عدم قطعیت و افزایش اعتماد در بازارها کمک کند.

۶. خرید دارایی‌های بلندمدت (Quantitative Easing)

• توضیح: خرید گسترده اوراق قرضه دولتی و سایر دارایی‌ها برای افزایش نقدینگی در سیستم مالی.
• نحوه تأثیر: این ابزار معمولاً در زمان‌هایی که نرخ بهره به نزدیک صفر رسیده و ابزارهای سنتی کارایی خود را از دست داده‌اند، استفاده می‌شود. هدف آن افزایش نقدینگی و کاهش نرخ‌های بهره بلندمدت است.

۷. عملیات وام‌دهی اضطراری (Emergency Lending Programs)

• توضیح: فراهم کردن وام‌های اضطراری به بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی در زمان بحران.
• نحوه تأثیر: این عملیات به تثبیت سیستم مالی و حفظ جریان نقدینگی در دوره‌های بحرانی کمک می‌کند.

استفاده از این ابزارها به FOMC امکان می‌دهد تا بر نقدینگی، نرخ‌های بهره، و در نهایت بر تورم و اشتغال در اقتصاد آمریکا تأثیر بگذارد و اهداف خود را در حفظ ثبات اقتصادی و رشد پایدار دنبال کند.

تأثیرات تصمیمات کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) بر اقتصاد و بازار

تصمیمات کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد و بازارهای مالی دارند. این تأثیرات می‌توانند از تغییرات در نرخ بهره و نقدینگی تا واکنش‌های بازارهای سهام و ارز را شامل شوند. در زیر به توضیح این تأثیرات پرداخته شده است:

۱. تأثیر بر نرخ‌های بهره و وام‌دهی

• نرخ بهره وجوه فدرال: تغییر در نرخ بهره وجوه فدرال می‌تواند به طور مستقیم بر نرخ‌های بهره وام‌ها، از جمله وام‌های مسکن، وام‌های خودرو و وام‌های تجاری تأثیر بگذارد. کاهش نرخ بهره می‌تواند هزینه‌های وام‌گیری را کاهش دهد و به تحریک مصرف و سرمایه‌گذاری کمک کند، در حالی که افزایش آن می‌تواند هزینه‌های وام‌گیری را بالا برده و تقاضا را کاهش دهد.

۲. تأثیر بر تورم

• کنترل تورم: با تنظیم سیاست‌های پولی، FOMC می‌تواند بر سطح تورم تأثیر بگذارد. کاهش نرخ بهره و افزایش نقدینگی معمولاً به افزایش تقاضا و تورم منجر می‌شود، در حالی که افزایش نرخ بهره و کاهش نقدینگی می‌تواند به کنترل تورم کمک کند.

۳. تأثیر بر اشتغال

• حداکثر اشتغال: سیاست‌های FOMC می‌توانند به ایجاد شرایطی که منجر به رشد اشتغال می‌شود کمک کنند. کاهش نرخ بهره و تسهیل پولی می‌تواند به افزایش سرمایه‌گذاری و استخدام توسط شرکت‌ها منجر شود، در حالی که سیاست‌های انقباضی می‌توانند رشد اقتصادی و اشتغال را کند کنند.

۴. تأثیر بر رشد اقتصادی

• رشد GDP: تصمیمات FOMC می‌توانند بر رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) تأثیر بگذارند. سیاست‌های تسهیلی می‌توانند به تحریک رشد اقتصادی و افزایش تولید منجر شوند، در حالی که سیاست‌های انقباضی می‌توانند به کاهش رشد و حتی رکود اقتصادی منجر شوند.

۵. تأثیر بر بازار سهام

• واکنش بازارهای سهام: بازارهای سهام معمولاً به تصمیمات FOMC واکنش نشان می‌دهند. کاهش نرخ بهره و تسهیل پولی می‌تواند به افزایش قیمت سهام منجر شود زیرا سرمایه‌گذاران به دنبال بازدهی بالاتر در سهام می‌گردند. برعکس، افزایش نرخ بهره می‌تواند باعث کاهش قیمت سهام شود.

۶. تأثیر بر بازار ارز

• نرخ ارز: تغییرات در سیاست‌های پولی فدرال رزرو می‌تواند بر ارزش دلار آمریکا در برابر سایر ارزها تأثیر بگذارد. کاهش نرخ بهره معمولاً باعث کاهش ارزش دلار می‌شود، زیرا سرمایه‌گذاران به دنبال بازدهی بالاتر در سایر ارزها می‌گردند. افزایش نرخ بهره می‌تواند ارزش دلار را تقویت کند.

۷. تأثیر بر بازار اوراق قرضه

• نرخ‌های بهره اوراق قرضه: تغییرات در نرخ بهره وجوه فدرال معمولاً به تغییرات در نرخ‌های بهره اوراق قرضه منجر می‌شود. کاهش نرخ بهره می‌تواند نرخ‌های بهره اوراق قرضه را کاهش دهد و ارزش اوراق موجود را افزایش دهد، در حالی که افزایش نرخ بهره می‌تواند نرخ‌های بهره اوراق را بالا برده و ارزش اوراق موجود را کاهش دهد.

۸. تأثیر بر انتظارات اقتصادی

• انتظارات بازار و مصرف‌کنندگان: اعلام سیاست‌های آینده (forward guidance) توسط FOMC می‌تواند انتظارات بازارها و مصرف‌کنندگان را شکل دهد. این انتظارات می‌توانند رفتار اقتصادی را تغییر دهند، به عنوان مثال، اگر بازارها انتظار داشته باشند که نرخ‌های بهره کاهش یابند، ممکن است سرمایه‌گذاری و مصرف افزایش یابد.

تصمیمات FOMC تأثیرات گسترده و پیچیده‌ای بر اقتصاد و بازارها دارند. این کمیته با استفاده از ابزارهای پولی مختلف، تلاش می‌کند تا به اهداف خود در حفظ ثبات قیمت‌ها و حداکثر اشتغال دست یابد. تأثیرات این تصمیمات می‌تواند از تغییرات در نرخ بهره و نقدینگی تا واکنش‌های بازارهای مالی و انتظارات اقتصادی گسترده باشد.

جلسات FOMC چه زمانی تشکیل می‌شود؟

جلسات کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) به طور منظم هشت بار در سال برگزار می‌شود. این جلسات معمولاً با فاصله حدود شش هفته‌ای برگزار می‌شوند. علاوه بر این جلسات منظم، FOMC می‌تواند در صورت نیاز جلسات فوق‌العاده‌ای نیز تشکیل دهد. در زیر به جزئیات بیشتری درباره جلسات FOMC پرداخته شده است:

زمان‌بندی جلسات

• برنامه‌ریزی منظم: هشت جلسه منظم در سال برگزار می‌شود که زمان‌های دقیق آن‌ها از قبل اعلام می‌شود. این جلسات معمولاً در اواسط هر فصل برگزار می‌شوند.
• جلسات فوق‌العاده: در صورت بروز شرایط غیرمنتظره یا بحرانی، FOMC می‌تواند جلسات فوق‌العاده‌ای برای بحث و تصمیم‌گیری درباره سیاست‌های پولی تشکیل دهد.

برنامه‌ریزی و اعلام

• تقویم سالانه: فدرال رزرو معمولاً تقویم جلسات FOMC را برای سال آینده در دسامبر سال جاری اعلام می‌کند. این تقویم شامل تاریخ‌های دقیق جلسات منظم است.
• اطلاع‌رسانی عمومی: پس از هر جلسه، FOMC بیانیه‌ای رسمی منتشر می‌کند که در آن نتایج جلسه و تصمیمات اتخاذ شده درباره سیاست‌های پولی اعلام می‌شود. چند هفته بعد، صورتجلسات کامل‌تر جلسه نیز منتشر می‌شوند.

ساختار جلسات

• بحث و تحلیل: در هر جلسه، اعضای FOMC داده‌های اقتصادی و مالی را بررسی و تحلیل می‌کنند. این داده‌ها شامل اطلاعاتی درباره رشد اقتصادی، نرخ بیکاری، نرخ تورم، مصرف و سرمایه‌گذاری است.
• ارزیابی سیاست‌ها: اعضا بر اساس تحلیل‌های انجام شده، به بحث درباره سیاست‌های پولی فعلی و تغییرات احتمالی می‌پردازند.
• رای‌گیری: در نهایت، تصمیمات نهایی درباره نرخ بهره و سایر سیاست‌های پولی از طریق رای‌گیری اعضا اتخاذ می‌شود.

اهداف جلسات

• حفظ ثبات قیمت‌ها: یکی از اهداف اصلی FOMC حفظ ثبات قیمت‌ها و کنترل تورم است.
• حداکثر اشتغال: هدف دیگر این کمیته دستیابی به حداکثر اشتغال و کاهش نرخ بیکاری است.
• رشد پایدار اقتصادی: FOMC تلاش می‌کند تا با تنظیم سیاست‌های پولی، رشد اقتصادی پایدار و قابل پیش‌بینی را حفظ کند.

جلسات FOMC به طور منظم و برنامه‌ریزی شده هشت بار در سال برگزار می‌شود، و در صورت نیاز، جلسات فوق‌العاده‌ای نیز تشکیل می‌شود. این جلسات نقش مهمی در تعیین سیاست‌های پولی آمریکا دارند و تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد و بازارهای مالی دارند.

اعضای کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC)

کمیته بازار آزاد فدرال رزرو آمریکا (FOMC) متشکل از ۱۲ عضو است که ترکیبی از اعضای هیئت مدیره فدرال رزرو و روسای بانک‌های فدرال رزرو منطقه‌ای هستند. این ساختار به گونه‌ای طراحی شده که ترکیبی از دیدگاه‌های ملی و منطقه‌ای در تصمیم‌گیری‌های پولی مد نظر قرار گیرد. در زیر به ترکیب دقیق اعضای FOMC پرداخته شده است:

ترکیب اعضا:

1. هیئت مدیره فدرال رزرو (Board of Governors)
   • تعداد: 7 عضو
   • نحوه انتصاب: توسط رئیس‌جمهور آمریکا منصوب و توسط سنا تأیید می‌شوند.
   • نقش: اعضای هیئت مدیره فدرال رزرو نقش کلیدی در تصمیم‌گیری‌های پولی ایفا می‌کنند و نظارت بر سیستم بانکی و سیاست‌های پولی کلان دارند.
2. رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک
   • نقش: رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک به طور دائمی عضو FOMC است و نقش مهمی در عملیات بازار آزاد ایفا می‌کند، زیرا بانک نیویورک به عنوان مرکز اصلی اجرای این عملیات عمل می‌کند.
3. رؤسای دیگر بانک‌های فدرال رزرو منطقه‌ای
   • تعداد: 4 رئیس از ۱۱ بانک فدرال رزرو منطقه‌ای (به غیر از نیویورک)
   • نحوه انتخاب: این رؤسا به صورت دوره‌ای و چرخشی به عضویت FOMC درمی‌آیند. این چرخه به گونه‌ای است که هر بانک منطقه‌ای به صورت منظم و چرخشی نماینده‌ای در کمیته داشته باشد.

اعضای کنونی (۲۰۲۴)

در زمان‌های مختلف، ترکیب اعضا ممکن است تغییر کند، اما ساختار کلی به شرح بالا باقی می‌ماند. ترکیب اعضای کنونی شامل موارد زیر است:

1. هیئت مدیره فدرال رزرو:
   • جروم پاول (Jerome Powell): رئیس هیئت مدیره
   • سایر اعضای هیئت مدیره که ممکن است در زمان فعلی متفاوت باشند.
2. رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک:
   • جان سی. ویلیامز (John C. Williams)
3. رؤسای دیگر بانک‌های فدرال رزرو منطقه‌ای:
   • این چهار رئیس به صورت چرخشی از میان بانک‌های منطقه‌ای انتخاب می‌شوند. برای سال ۲۰۲۴، ممکن است رؤسای بانک‌های فدرال رزرو بوستون، کلیولند، شیکاگو، و سان فرانسیسکو به عنوان اعضای دوره‌ای خدمت کنند.

نحوه تصمیم‌گیری

تصمیمات FOMC از طریق رای‌گیری گرفته می‌شود. هر عضو یک رای دارد و تصمیمات با اکثریت آرا اتخاذ می‌شوند. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده که تعادل بین نظرات ملی و منطقه‌ای حفظ شود.

اعضای FOMC ترکیبی از هیئت مدیره فدرال رزرو و رؤسای بانک‌های فدرال رزرو منطقه‌ای هستند. این ساختار به کمیته امکان می‌دهد تا دیدگاه‌های مختلف را در نظر گرفته و سیاست‌های پولی مناسبی برای حفظ ثبات اقتصادی و رشد پایدار اتخاذ کند.

چرا گزارشات و جلسات FOMC مهم هستند؟