به پولی که تریدر به‌عنوان وثیقه نزد بروکر یا صرافی سپرده‌گذاری می‌کند، مارجین می‌گویند. دلیل این سپرده‌گذاری، جبران ریسکی است که تریدر با معاملات خود برای کارگزاری یا صرافی به وجود می‌آورد. در ادامه با این مقاله از اودی فایننس همراه باشید.
مارجین (Margin) در فارکس چیست؟
مارجین (Margin) در بازار مالی فارکس (Foreign Exchange) به معنای وجه یا تضمین مالی اشاره دارد که نیاز است تا یک معامله‌گر برای باز کردن یک موقعیت معاملاتی در بازار فارکس داشته باشد. در واقع، مارجین یک نوع وجه تضمینی است که معامله‌گر باید به دست داشته باشد تا اجازه باز کردن و نگه داشتن یک معامله را داشته باشد.
در فارکس، معامله‌گران معمولاً از دو نوع مارجین استفاده می‌کنند:
- مارجین نقدی (Cash Margin): در این حالت، معامله‌گر باید مقداری پول نقدی در حساب خود نگه دارد تا بتواند معاملات انجام دهد. این مقدار پول نقدی به عنوان مارجین اولیه (Initial Margin) نیز شناخته می‌شود.
- مارجین اهرم‌دار (Leverage Margin): بسیاری از معامله‌گران از مارجین اهرم‌دار استفاده می‌کنند. در این حالت، معامله‌گر می‌تواند مقداری کمتری پول نقدی در حساب داشته باشد و با استفاده از افزایش تضمینی (لور) از بروکر، می‌توانند مقدار بیشتری از معاملات را انجام دهند. این به معامله‌گران امکان معامله با مقدار بیشتری پول در بازار فارکس را می‌دهد، اما همچنین مخاطرات بیشتری را نیز دربر دارد.
مارجین در فارکس به این شکل کار می‌کند که وقتی یک معامله‌گر یک موقعیت معاملاتی باز می‌کند، مقدار مارجین نقدی (یا مارجین اولیه) به صورت مؤقت از حساب او کم می‌شود و به عنوان تضمین برای معامله استفاده می‌شود. اگر ارزش معامله افت کند و معامله‌گر خسارت بدهد، ممکن است بروکر تصمیم به تقاضای واریز مبلغ اضافی (مارجین تضمینی) از معامله‌گر بگیرد تا حسابش تعادلی بدست آورد. این به معامله‌گر اجازه می‌دهد که معاملات را به مدت طولانی‌تری نگه دارد.
در نتیجه، مفهوم مارجین در فارکس مرتبط با مدیریت ریسک و امکان معامله با مقدار بزرگتری پول می‌باشد، اما باید با دقت و آگاهی از مخاطرات استفاده شود.
مارجین کال چیست؟
مارجین کال (Margin Call) یک وضعیت در بازار مالی، به خصوص در معاملات فارکس، است که وقتی معامله‌گر مارجین آزاد (Free Margin) در حساب خود به حدی کاهش می‌یابد که نمی‌تواند مارجین مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز در حساب را تأمین کند، بروکر (یا دیگر معامله‌گران) او را به واریز وجه نقدی اضافی در حساب خود ترغیب می‌کند. این ترغیب به معامله‌گر داده می‌شود تا مارجین خود را به حد مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز افزایش دهد.
در یک مارجین کال، معامله‌گر معمولاً با یک اعلان یا اخطار از سوی بروکر به این موضوع آگاه می‌شود که مارجین آزاد او به حدی کاهش یافته است که معاملات باز در خطر قرار دارند. این اعلان ممکن است به صورت تلفنی، ایمیل، یا از طریق پلتفرم معاملاتی ارائه شود.
اگر معامله‌گر به مارجین کال پاسخ ندهد و مارجین آزاد از حداقل مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز پایین‌تر بیافتد، بروکر ممکن است معاملات معامله‌گر را به صورت خودکار ترمیم کند یا حتی ببندد تا از وقوع خسارات بیشتر جلوگیری شود.
مارجین کال نشان‌دهنده اهمیت مدیریت مارجین و ریسک در معاملات مالی است. معامله‌گران باید همیشه به مقدار مارجین آزاد خود توجه داشته باشند و از مدیریت صحیح مارجین برای حفاظت از سرمایه و جلوگیری از مواجهه با مارجین کال استفاده کنند.
استاپ اوت یا مارجین کلوز اوت چیست؟
استاپ‌آوت (Stop-Out) یا مارجین کلوز‌آوت (Margin Callout) در بازار مالی، به وضعیتی اشاره دارد که وقتی مارجین آزاد (Free Margin) در حساب یک معامله‌گر به حدی کاهش می‌یابد که نمی‌تواند مارجین مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز در حساب را تأمین کند، سیستم معاملاتی یا بروکر به صورت خودکار معاملات معامله‌گر را ببندد یا فلش کند. این وضعیت به معامله‌گر اعلام می‌کند که او نمی‌تواند معاملات باز را به مدت بیشتری نگه دارد و از او می‌خواهد که مارجین نقدی اضافی در حساب خود واریز کند یا معاملات خود را ببندد.
استاپ‌آوت معمولاً به صورت یک درصد مشخص از مارجین مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز تعریف می‌شود. اگر مارجین آزاد معامله‌گر به مقداری کاهش یابد که به این درصد مشخص برسد، استاپ‌آوت به کار می‌رود و معاملات معامله‌گر بسته می‌شود.
استفاده از استاپ‌آوت برای محافظت از معامله‌گران و بروکرها در مقابل مخاطرات بالای مارجین است. این ویژگی معمولاً در پلتفرم‌های معاملاتی آنلاین ارائه می‌شود و به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا از از دست دادن سرمایه بیشتری جلوگیری کنند. اگرچه استاپ‌آوت معاملات را به صورت خودکار می‌بندد تا از خسارات بیشتر جلوگیری شود، اما معامله‌گران باید به دقت مدیریت مارجین و ریسک خود را نیز انجام دهند تا به وقوع استاپ‌آوت نرسند.
موجودی یا بالانس (Balance)
موجودی یا بالانس (Balance) در بازار مالی به مقدار کل پول نقدی یا ارزی اشاره دارد که در حساب معامله‌گر در یک زمان خاص وجود دارد. این مقدار شامل میزان پولی است که معامله‌گر در حساب خود دارد و به او تعلق دارد، بدون در نظر گرفتن هیچگونه معامله باز یا مارجین استفاده شده.
موجودی یا بالانس نمایانگر وضعیت حساب معامله‌گر در یک لحظه خاص است. این میزان مهم است زیرا از آن به عنوان مبلغ اصلی برای معامله استفاده می‌شود و معامله‌گر می‌تواند مقدار موجودی خود را برای خرید و فروش ارزها و دیگر ابزارهای مالی استفاده کند.
به عنوان مثال، اگر موجودی حساب معامله‌گر یک میلیون دلار باشد، او می‌تواند تا یک میلیون دلار ارز یا سایر ابزارهای مالی را خریداری کند. این موجودی به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا به عنوان مبلغ اصلی برای معاملات خود عمل کند و با توجه به میزان مارجین مورد نیاز، معاملات را باز و بسته کند.
موجودی یا بالانس معامله‌گر تغییرات می‌کند و به افت و خیزهای مختلف در حساب مرتبط است. این ممکن است به عنوان مبنایی برای محاسبه مارجین، مارجین آزاد و سود یا زیان در معاملات همچنین مفهوم‌های مالی دیگر در بازار مالی عمل کند.
مارجین استفاده شده (Used Margin)
مارجین استفاده شده (Used Margin) در معاملات فارکس و دیگر بازارهای مالی به مقدار پول یا میزان مارجین اولیه اشاره دارد که یک معامله‌گر برای نگه داشتن معاملات باز در حساب خود به آن نیاز دارد. معامله‌گر برای هر معامله در بازار فارکس باید مقداری مارجین نقدی را به عنوان تضمین برای معامله در حساب خود داشته باشد. این مارجین نقدی به عنوان مارجین اولیه معروف است.
به طور ساده، مارجین استفاده شده مقدار پولی است که برای نگه داشتن معاملات باز در حساب شما قفل شده و از موجودی حساب شما کاسته می‌شود. مارجین استفاده شده برای تأمین اطمینان بروکر از این استفاده معقولانه از سرمایه شما و پوشش هر گونه خسارت احتمالی استفاده می‌شود.
اگر مارجین استفاده شده به میزانی بالاتر از مارجین آزاد (Free Margin) شما برود، این ممکن است منجر به وقوع مارجین کال (Margin Call) شود، که در نهایت به بسته شدن معاملات خود توسط بروکر منتهی می‌شود تا از خسارات بیشتر جلوگیری شود.
مارجین استفاده شده و مارجین آزاد (Free Margin) دو مفهوم مهم در مدیریت مارجین در معاملات مالی هستند و معامله‌گران باید آنها را به دقت نظارت کنند تا از خسارات ناخواسته در معاملات خود جلوگیری کنند.
مارجین آزاد (Free Margin)
مارجین آزاد (Free Margin) در معاملات فارکس و دیگر بازارهای مالی به مقدار پول نقدی یا ارزی اشاره دارد که یک معامله‌گر در حساب خود دارد و می‌تواند برای باز کردن معاملات جدید استفاده کند، بدون اینکه به مارجین مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز در حساب خود بخورد.
مارجین آزاد محاسبه می‌شود با کم کردن مارجین استفاده شده (Used Margin) از موجودی حساب (Account Balance):
مارجین آزاد = موجودی حساب – مارجین استفاده شده
- موجودی حساب (Account Balance): مقدار پول نقدی کلی که در حساب معامله‌گر وجود دارد.
- مارجین استفاده شده (Used Margin): مقدار مارجین که برای نگه داشتن معاملات باز در حساب به کار رفته است.
مارجین آزاد به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا معاملات جدیدی انجام دهد یا معاملات موجود را به مدت بیشتری نگه دارد. اگر مارجین آزاد به صفر برسد، معامله‌گر نمی‌تواند معاملات جدیدی انجام دهد یا معاملات قبلی را نگه دارد. این به معامله‌گر اطمینان می‌دهد که او قادر به تحمل خسارت‌های پیش‌بینی‌نشده و مارجین مورد نیاز برای معاملات فعلی است.
مارجین آزاد یکی از عوامل مهم در مدیریت ریسک در معاملات مالی است و معامله‌گران باید همیشه توجه داشته باشند که مارجین آزاد به حد معقولی برای انجام معاملات باز بماند تا از خسارات غیرمنتظره جلوگیری شود.
مانده حساب (Equity)
مانده حساب (Equity) در معاملات فارکس و دیگر بازارهای مالی به معنای ارزش کلی حساب معامله‌گر در یک زمان خاص است. این مقدار شامل موجودی حساب (Account Balance) معامله‌گر به علاوه هر گونه سود (Profit) یا زیان (Loss) ناشی از معاملات باز در حساب می‌شود. به صورت ریاضی، مانده حساب به صورت زیر محاسبه می‌شود:
مانده حساب = موجودی حساب + سود – زیان
- موجودی حساب (Account Balance): مقدار پول نقدی کلی که در حساب معامله‌گر وجود دارد.
- سود (Profit): مقدار سودی که معامله‌گر از معاملات باز در حساب خود به دست آورده است.
- زیان (Loss): مقدار زیانی که معامله‌گر از معاملات باز در حساب خود داشته است.
مانده حساب مهم است چرا که این نشان‌دهنده وضعیت کلی حساب معامله‌گر در یک زمان خاص است. این مقدار تغییراتی را نشان می‌دهد که در نتیجه معاملات باز در حساب متداول شده‌اند. اگر مانده حساب مثبت باشد، این نشان می‌دهد که معامله‌گر سوددهی دارد، و اگر منفی باشد، نشان‌دهنده زیان است.
مانده حساب به عنوان یک معیار برای اندازه‌گیری عملکرد حساب معامله‌گر استفاده می‌شود و با مارجین آزاد (Free Margin) و مارجین استفاده شده (Used Margin) ارتباط دارد. مدیریت درست مانده حساب و مارجین‌ها اهمیت زیادی در مدیریت ریسک در معاملات مالی دارد.
سطح مارجین (Margin Level)
سطح مارجین (Margin Level) یک مفهوم مهم در معاملات فارکس و دیگر بازارهای مالی است که به عنوان یک معیار برای اندازه‌گیری وضعیت مالی حساب معامله‌گر در یک زمان خاص عمل می‌کند. سطح مارجین نسبت میان مارجین آزاد (Free Margin) و مارجین استفاده شده (Used Margin) را نشان می‌دهد. به صورت ریاضی، سطح مارجین به صورت زیر محاسبه می‌شود:
سطح مارجین = (مارجین آزاد / مارجین استفاده شده) × ۱۰۰
- مارجین آزاد (Free Margin): مقدار پول نقدی یا ارزی که معامله‌گر در حساب خود دارد و می‌تواند برای باز کردن معاملات جدید استفاده کند.
- مارجین استفاده شده (Used Margin): مقدار مارجین که برای نگه داشتن معاملات باز در حساب به کار رفته است.
سطح مارجین به معامله‌گران اطلاع می‌دهد که چقدر از مارجین آزادشان به نسبت مارجین استفاده شده‌اند. اگر سطح مارجین بالا باشد (به عنوان مثال، بیش از ۱۰۰٪)، این نشان‌دهنده این است که معامله‌گر به تعداد زیادی از معاملات باز در حساب خود می‌تواند ادامه دهد و از نظر مارجین به وضعیت خوبی دارد.
اگر سطح مارجین پایین باشد (به عنوان مثال، کمتر از ۱۰۰٪)، این نشان‌دهنده این است که معامله‌گر به نسبت مارجین استفاده شده کمی مارجین آزاد دارد و باید با دقت به مدیریت مارجین‌ها و ریسک‌های مرتبط با معاملات ادامه دهد. اگر سطح مارجین به یک مقدار پایین‌تر از ۱۰۰٪ برسد، این ممکن است به وقوع مارجین کال (Margin Call) منتهی شود و معامله‌گر را وادار به بستن معاملات باز کند تا از خسارات بیشتر جلوگیری کند.
مدیریت درست مارجین‌ها و توجه به سطح مارجین در معاملات مهم است تا از ریسک‌های مالی کنترل شده و حساب معامله‌گر محافظت شود.
P/L غیر واقعی (Unrealized P/L)
P/L غیر واقعی (Unrealized P/L) یک مفهوم مهم در معاملات فارکس و دیگر بازارهای مالی است که به معنای سود یا زیانی است که تاکنون در معاملات باز در حساب معامله‌گر به وجود آمده است، اما هنوز به حساب واریز نشده یا به حالت “غیر واقعی” است. به عبارت دیگر، P/L غیر واقعی نمایانگر تفاوت بین ارزش فعلی یک معامله باز و قیمتی که آن معامله باز شده است (قیمت ورود به معامله) است.
زمانی که یک معامله باز در حساب معامله‌گر قرار دارد، مقدار P/L غیر واقعی می‌تواند مثبت یا منفی باشد. اگر قیمت فعلی ارز یا دارایی معامله بالاتر از قیمت ورود به معامله باشد، معامله به سود انجام گرفته است و مقدار P/L غیر واقعی مثبت است. اگر قیمت فعلی پایین‌تر از قیمت ورود به معامله باشد، معامله به زیان انجام گرفته و مقدار P/L غیر واقعی منفی است.
P/L غیر واقعی در واقعیت نقدی نیست و تنها نمایانگر سود یا زیان در حالت کنونی معاملات باز است. تا زمانی که معامله بسته نشود و قیمت دارایی معامله افت یا صعود کند، P/L غیرواقعی تغییر خواهد کرد. بستن معامله باعث تبدیل P/L غیر واقعی به P/L واقعی (Realized P/L) می‌شود که به مقدار سود یا زیان واقعی از معامله اشاره دارد.
فول مارجین چیست؟
اصطلاح “فول مارجین” (Full Margin) معمولاً به وضعیتی اشاره دارد که مارجین معامله‌گر به حداکثر میزان ممکن از مارجین مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز در حساب خود رسیده است. در این وضعیت، معامله‌گر دیگر مارجین آزادی ندارد تا معاملات جدیدی انجام دهد یا معاملات باز را به مدت بیشتری نگه دارد.
وقوع فول مارجین به عبارت دقیقتر به این معناست که مارجین آزاد (Free Margin) به صفر می‌رسد. به عبارت دیگر، معامله‌گر دیگر مارجین نقدی اضافی در حساب خود ندارد تا به مروری بیشتری مارجین مورد نیاز برای نگه داشتن معاملات باز تأمین کند.
وقوع فول مارجین به معامله‌گر اجازه نمی‌دهد تا معاملات جدیدی انجام دهد یا معاملات باز را به مدت بیشتری نگه دارد، و ممکن است به وقوع مارجین کال (Margin Call) منتهی شود. در صورتی که فول مارجین رخ دهد، بروکر ممکن است معاملات باز معامله‌گر را به صورت خودکار ببندد تا از خسارات بیشتر جلوگیری شود.
مدیریت مارجین و ریسک به معامله‌گران کمک می‌کند تا از وقوع فول مارجین و مارجین کال جلوگیری کنند و حساب معامله‌گر را محافظت کنند.
ارتباط Margin و اهرم (Leverage)
مارجین (Margin) و اهرم (Leverage) دو مفهوم مهم در معاملات فارکس و دیگر بازارهای مالی هستند و ارتباط مستقیم با یکدیگر دارند. اهرم به معامله‌گران اجازه می‌دهد که مقدار بیشتری از سرمایه خود را برای معاملات بیرونی به کار بگیرند و در نتیجه معاملات بزرگتری انجام دهند. اما اهرم باعث افزایش مارجین مورد نیاز برای هر معامله می‌شود.
ارتباط بین مارجین و اهرم به صورت زیر توضیح داده می‌شود:
- اهرم (Leverage): اهرم به معامله‌گران اجازه می‌دهد که میزان سرمایه مورد نیاز برای هر معامله را کاهش دهند. به عبارت دقیقتر، اهرم نسبت میان سرمایه معامله‌گر و سرمایه مورد نیاز برای معامله را مشخص می‌کند. به عنوان مثال، اگر شما اهرم ۵۰:۱ داشته باشید، به این معناست که برای هر دلاری که در حساب خود دارید، می‌توانید معامله‌ای با ارزش ۵۰ دلار انجام دهید. اهرم به معامله‌گران امکان معامله با حجم بیشتر و بالاتر می‌دهد.
- مارجین (Margin): مارجین مقدار پول نقدی یا تضمینی است که یک معامله‌گر باید در حساب خود داشته باشد تا بتواند معامله‌ای انجام دهد. مارجین به عنوان تضمین برای بروکر برای پوشش ممکنه ریسک‌ها و خسارات در معاملات مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- اهرم و مارجین: اهرم و مارجین مرتبط به یکدیگر هستند. با افزایش اهرم، مارجین مورد نیاز برای هر معامله نسبت به مقدار سرمایه معامله‌گر کاهش می‌یابد. این به معناست که شما می‌توانید معاملات بزرگتری انجام دهید با استفاده از کمترین مقدار سرمایه. از سوی دیگر، افزایش اهرم باعث افزایش ریسک مالی می‌شود، زیرا میزان مارجین آزاد در حساب معامله‌گر کمتر می‌شود و اگر معامله‌گر نتواند مارجین لازم برای معاملات را تأمین کند، ممکن است به وقوع مارجین کال (Margin Call) برسد.
اهرم و مارجین مهم است که به دقت مدیریت شوند تا از خسارات بزرگ ناشی از معاملات با اهرم بیش از حد جلوگیری شود.